Tariflerim İçin Bir Tık :)

tarifbul.com

23 Mayıs 2012 Çarşamba

Sınavlar Geldi Çattı,Bende Tık Yok ....

   Başta sevgili anneciğimin olmak üzere canım ailemin gazına gelip,hali hazırda okuduğum bölümü 2. sınıf 2. dönemde dondurup;İngilizce kursuna gitmeye karar verdim.İngilizcemi biraz daha ilerletip,LYS-5 sınavına girmeyi düşündüm.Başlarda çok azimliydim,gerçekten....ama denemeleri çözdükçe daha doğrusu çözemedikçe soğumaya başladım.Bir yandan içimi nasılsa devam edebileceğim bir bölüm var diye rahatlatırken,bir yandan da salak mıyım,geri zekalı mı nesini anlamıyorum nesini yapamıyorum bu soruların Allah'ım kafayı yemek üzereyim diye çıldırıyorum....Kursa başladığımda 6 ay var diye sevinirken,şimdi 1 ay zamanım bile kalmadı ve elde sıfıra sıfır elde var sıfır modundayım.Durup dururken ağlar oldum,durduk yere sinirlenir oldum.İstiyorum bunu başarmak istiyorum ama hele ki şu aralar dersin başına geçemiyorum bile,sebebini bile bilmiyorum.O kadar ağır geliyor ki soru çözmek yineliyorum çözememek,kendimi üzmek....bilemiyorum....Zaten YGS'de pek iç açıcı geçmedi,1saat dolmadan sınav salonunu terk etmek zorunda kalmıştım;hastalığım dolayısıyla....Hayır o bu değil asıl olan konu;iki kelimeyi yan yana getirip,cümle kuramayan saftiriğin önde gidenleri armut piş,ağzıma düş hesabı her bir boku şak diye becerirken,ben o kadar çırpındıkça bir bok olduğu yok ona darlanıyorum....Ders,sınav bahane anlayacağınız....Haksızlık değil mi bu?Çevremde birkaç arkadaşım da sınava girdi barajı;5 puanla geçen bile var ama gram stres yok!Özel üniversite düşünüyorlarmış....Para vermek mühim değil ama dedim ya 2 kelimeyi yan yana getirip,cümle kuramayan insanlar bir yerlere gelecek,hem de parayı basıp,hiç strese girmeden....Ben ise saçımı başımı yoluyorum,sinirlerim laçka olmuş bir vaziyette depresyondan çıkamıyorum....Ne olacak bilmiyorum....Kafam çok karışık....Ne yapmalıyım,doğru olan ne,hayırlısı ne,neye göre hayırlı,neye göre şer....Daraltı ve bunaltı çerçevesi içindeyim şu sıralar....İsyeeğaaaaannnnnn !!!!

4 yorum:

  1. Al benden de bir o kadar İsyeeeğğaaannn! Salak mıyız biz? Taabii ki değiliz.:)
    Benim en gerizekalı dediğim arkadaşlarım bile mezun oluyor,ama ben okulu öyle bir uzattım ki, seneye 5, belki bir daha ki sene 6!

    Anlamıyorum! diye kendimi yedim bitirdim durdum. Ama anlamamak değildi, sallamamaktı kendine güvenmemekti...

    Otur düşün sende hayatım, onlardan hiç bir eksiğimiz yok, hatta fazlamız bile vardır eminim. Nerede yanlış yapıyoruz bunu bulmak önemli. Geçmişe baktığında insanlar neler gerçekleştirmiş? Tüm olumsuzlukları bir kenara at ve sadece kendine odaklan. Yapamıyorum kelimesini yok et, nasıl yapabilirim, nasıl daha iyi olabilir diye düşün...

    Ben inanıyorum ki, kırılan ümidini toparlayıp kendine gelebildiğin de onlardan çok daha iyisini yaparsın.:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. o kadar güzel özetlemişsin ki,tamamlayacak cümle kuramıyorum.Haksızlığa gelemiyorum,ümidimi defalarca yaşatmaya çalıştım hala çalışıyorum ama,bazen ne kadar çırpınırsan çırpın,şans-torpil ve para olmadıkça olmuyor bir şeyler.Kendime özgüvenim sonsuz bunu hiç bir zaman yitirmedim,sadece çevremde gördüklerim 'acaba boşa mı çabalıyorum'sorusunu getiriyor aklıma.Çünkü gerçekten alnının teriyle bir yere gelenler azınlıkta,onun bunun itelemesiyle adam olan(!)insanlar midemi bulandırıyor....

      Sil
  2. Bir şeyleri kolay elde eden insanlar inan bana yolun sonunda bocalıyor.:) Bak mesela, ben sayısal derslerin hiç birinden geçemedim, çünkü kağıt değiştirmedim, kopya çekmedim,daha doğrusu beceremedim.:D ama diferansiyelden gram çakmayan arkadaşım 100 aldı finalde ve geçti dersi, hatta mezun oluyor.:)))

    Biraz şans. Ama bu şansın hep böyle gidecek olması da kesin değil neticede. Eminim bigün biz de çabalarımızın sonuçlarını alacağız fazla fazla.:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. aynı dertten muzdarip insanların birbirlerini anlaması güzelmiş .... Yorumların için çok sevindim umarım,her şey istediğimiz gibi olur ....

      Sil